Kod LEI
Kod LEI (Legal Entity Identifier) to 20 znakowy, alfa-numeryczny identyfikator podmiotu zgodny z normą ISO17442, nadawany przez agencje kodujące akredytowane przez Global Legal Entity Identifier Foundation (GLEIF), unikalnie identyfikujący podmioty w skali globalnej.

Przykładowa struktura kodu LEI na bazie identyfikatora nadanego przez KDPW:

• podmiotach prawnych zawierających transakcje pochodne na rynkach regulowanych i OTC 
• podmiotach prawnych zawierających transakcje na rynkach kasowych regulowanych i OTC 
• uczestnikach Centralnych Depozytów Papierów Wartościowych (CSD), w tym w typie Emitent 
• podmiotach zawierających transakcje repo, sell buy back, buy sell back, pożyczki papierów wartościowych oraz transakcje związane z zarządzaniem zabezpieczeniami.

• kod LEI jest standardem uznanym na całym świecie,
• budowa kodu jest zgodna z normą ISO17442 oraz wytycznymi ROC, a kod nie posiada wbudowanego oznaczenia kraju, w którym został nadany,
• kody LEI nadawane są wyłącznie przez agencje akredytowane przez GLEIF,
• każdy podmiot prawny może posiadać wyłącznie jeden kod LEI,
• do każdego kodu przypisane są dane referencyjne podmiotu, któremu kod został nadany, zgodne z właściwymi, publicznymi rejestrami, a wysoką jakość tych danych zapewnia agencja, kóra zarządza kodem,
• informacje o nadanych kodach oraz o przypisanych im danych referencyjnych są udostępniane publicznie, bez opłat, przez agencje kodujące oraz GLEIF.

więcej o kodzie LEI

Trial License has expired! Evaluation Version (© 2012 AMREIN ENGINEERING AG)

Jak powstał globalny system LEI (Global LEI System - GLEIS)? Jak powstał globalny system LEI (Global LEI System - GLEIS)?   W listopadzie 2011 r., w odpowiedzi na światowy kryzys finansowy, Grupa G20 zobowiązała Radę Stabilności Finansowej (Financial Stability Board - FSB) do przygotowania zaleceń i harmonogramu wdrażania globalnego systemu LEI - systemu identyfikacji wszystkich podmiotów, które są stronami transakcji na rynkach finansowych. Międzynarodowa grupa robocza powołana przez FSB opracowała zalecenia dot. funkcjonowania tego systemu, które w czerwcu 2012 r. zostały opublikowane i przyjęte przez członków G20. Zarządzanie globalnym systemem LEI, na który składa się Centralna Jednostka Operacyjna (Central Operating Unit – COU) wspierana przez sieć Lokalnych Jednostek Operacyjnych (Local Operating Unit – LOU) nadających kody uczestnikom rynku na całym świecie, powierzone zostało Regulacyjnemu Komitetowi Nadzorczemu (Regulatory Oversight Committee - ROC). Zadaniem COU jest utrzymanie standardów i spójność w wydawaniu kodów LEI przez LOU. Zadaniem LOU jest nadawanie numerów LEI zgodnie z wyznaczonymi standardami oraz walidacja i modyfikacja danych podmiotów, którym te numery zostały nadane. Tymczasowy globalny system LEI - okres przejściowy Tymczasowy globalny system LEI - okres przejściowy   Do czasu wdrożenia wszystkich standardów i procedur dla GLEIS, stworzenia COU i integracji i systemów jednostek operacyjnych LOU z systemem Global LEI zarządzanym przez COU, instytucje aspirujące do roli LOU (czyli tzw. pre-LOU) mogą,pod warunkiem zatwierdzenia przez ROC, wydawać identyfikatory (pre-LEI) według schematu jaki ma obowiązywać dla LEI.  Procedura zatwierdzania instytucji pełniących funkcje PRE-LOU, jako części globalnego systemu LEI Procedura zatwierdzania instytucji pełniących funkcje PRE-LOU, jako części globalnego systemu LEI   Zgodnie z obowiązującą procedurą instytucja, która ma pełnić funkcję PRE-LOU występuje do ROC, za pośrednictwem tzw. sponsoring authority (organu sponsorującego - publicznego organu, który pośredniczy w procesie zatwierdzania przez ROC instytucji krajowej jako jednostki PRE-LOU w ramach globalnego systemu LEI) o przyznanie numeru prefix, zobowiązując się jednocześnie, że będzie nadawać numery PRE-LEI zgodne ze standardami wskazanymi przez FSB. W dalszej kolejności organ sponsorujący weryfikuje czy dana instytucja spełnienia wszystkie wymogi ustanowione dla jednostek PRE-LOU przez ROC i występuje do ROC o jej zatwierdzenie jako globalnie uznawanej w ramach systemu LEI jednostki PRE-LOU. ​Numer LEI a sprawozdawczość do repozytorium transakcji ​Numer LEI a sprawozdawczość do repozytorium transakcji   Numer LEI został wskazany przez Komisję Europejską oraz Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) jako preferowany kod, jakim powinny się legitymować podmioty objęte obowiązkiem raportowania informacji o zawartych kontraktach pochodnych do repozytorium transakcji. Zgodnie z przepisami rozporządzeń delegowanych na podstawie Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) NR 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (EMIR), które ustanawia obowiązek raportowania, posiadanie odpowiedniego numeru identyfikacyjnego jest niezbędne do przekazywania do repozytorium transakcji informacji o zawartych kontraktach pochodnych. bowiązek zgłaszania bowiązek zgłaszania raportów do repozytorium transakcji wszedł w życie 12 lutego 2014 r.   ​Jak jest zbudowany kod LEI? ​Jak jest zbudowany kod LEI? Kod LEI (Legal Entity Identifier) to 20-znakowy unikalny kod alfanumeryczny, zdefiniowany zgodnie z normą ISO 17442, który jednoznacznie identyfikuje podmioty zawierające transakcje na rynkach finansowych. W celu zapewnienia globalnej niepowtarzalności kod LEI składa się z następujących znaków: 1-4, czterocyfrowy prefiks, nadawany przez Sekretariat ROC, jednoznacznie przypisany każdemu LOU (w przypadku KDPW_LEI – 2594) 5-6, 2 znaki rezerwowe - 00 7-18, 12 losowo nadanych znaków alfanumerycznych nadawanych przez LOU według jasnych i przejrzystych zasad alokacji 19-20 2 cyfry sprawdzające poprawność kodu, zgodnie ze standardem ISO 17442. W celu zapewnienia jednoznacznej identyfikacji podmiotów do każdego kodu LEI przypisane są następujące dane referencyjne: oficjalna nazwa podmiotu, zgodna z zapisem w rejestrze podmiotów lub funduszy inwestycyjnych lub w dokumentach rejestrowych podmiotu, adres siedziby podmiotu lub TFI, adres administracyjny podmiotu lub TFI (w tym kraj zgodnie ze standardem ISO 3166), data pierwszej rejestracji kodu LEI, data ostatniej aktualizacji kodu LEI, data i przyczyna wygaśnięcia kodu LEI (w stosownych przypadkach). ​Kto powinien się ubiegać o kod LEI? ​Kto powinien się ubiegać o kod LEI?   Obowiązujące obecnie regulacje prawne, w tym Rozporządzenie EMIR i jego akty wykonawcze, stawiają numer LEI na pozycji kluczowej z punktu widzenia obowiązku raportowania transakcji instrumentów pochodnych do repozytoriów transakcji. Oznacza to, że każdy podmiot prawny zaangażowany w transakcje w instrumentach pochodnych, bez względu na pozycję, jaką zajmuje w procesie zawierania i rozliczania takich transakcji będzie zobowiązany do posiadania numeru LEI. Obowiązki wynikające z rozporządzenia EMIR nie dotyczą wyłącznie instytucji finansowych, a wszystkich osób prawnych zawierających kontrakty pochodne, zarówno na rynku regulowanym, jak i poza nim (OTC). Obowiązek zgłaszania raportów do repozytorium transakcji wszedł w życie 12 lutego 2014 r. Oznacza to, że w tym dniu dany podmiot prawny powinien już taki numer posiadać. ​Słowniczek ​Słowniczek   Legal Entity Identifier - 20-znakowy kod alfa-numeryczny, który jednoznacznie identyfikuje podmioty zawierające transakcje na światowych rynkach finansowych. GLEIS - Global LEI System - system do nadawania unikalnych w skali globalnej numerów identyfikacyjnych LEI. Funkcjonowanie systemu GLEIS opiera się na współpracujących ze sobą lokalnych jednostkach operacyjnych (tzw. LOU) nadających kody uczestnikom rynku na całym świecie w ramach jednego systemu. ROC - Regulatory Oversight Committee - regulacyjne ciało nadzorcze nad GLEIS, powołane przez Financial Stability Board i zaakceptowane przez grupę G-20. LOU - Local Operating Unit - lokalna jednostka uprawniona do nadawania numerów LEI w ramach globalnego systemu GLEIS oraz utrzymywania danych referencyjnych dla podmiotów, którym zostały nadane te numery. Na polskim rynku – KDPW. COU – Central Operating Unit – Centralna Jednostka Operacyjna globalnego systemu LEI, której zadaniem jest operacyjny nadzór nad systemem LEI, utrzymanie standardów i spójność w wydawaniu kodów LEI przez instytucje lokalne (LOU)